Η Τέχνη Ζωντανεύει

Η Τέχνη Ζωντανεύει

Η παράσταση "Η Τέχνη Ζωντανεύει" αποτελεί μια τιμή στην τέχνη και στη δύναμή της να μεταδίδει ανθρώπινες εμπειρίες και συναισθήματα. Μέσω της χορευτικής τέχνης, η παράσταση μετατρέπει  τα στατικά έργα τέχνης σε κινούμενες, ζωντανές εικόνες, αναδεικνύοντας τη δυναμική και οργανική φύση της τέχνης και την ικανότητά της να προσεγγίσει την ανθρώπινη εμπειρία από πολλές διαφορετικές πλευρές.

Κάθε σκηνή στην παράσταση αντιπροσωπεύει ένα διαφορετικό έργο τέχνης ή θέμα, από ζωγραφική και γλυπτική μέχρι λογοτεχνία, δίνοντας έμφαση στην ευρύτητα των τέχνης. Μέσω του χορού, οι ερμηνευτές δίνουν "ζωή" σε αυτά τα έργα τέχνης, παρουσιάζοντας τα θέματα και τα συναισθήματά τους σε μια νέα, δυναμική μορφή.

1) Η διαφορετικότητα

2) IRAIMA 

3) Shapes in water

4) Starry, starry night

5) Η εμμονή της μνήμης

6) Η ρουτίνα της καθημερινότητας

7) Μανιάτισσες

8) Ridinedha

9) Βίντεο 

10) Οφηλία 

1. Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌΤΗΤΑ 

Τα σχήματα έχουμε συνηθίσει να είναι διαφορετικά στην καθημερινότητα. H τυχαία τοποθέτησή τους μας δημιουργεί διαφορετικά οπτικά ερεθίσματα. Η αποδοχή τους και η ενσωμάτωση στο σύνολο είναι βέβαιη. Ο Kandinsky το αποτύπωσε στους πίνακες του.

Μια απόδοση του πίνακα με ζωντανές μορφές και τρισδιάστατα σχήματα θα μας αποδώσει μια μικρή εκδοχή της καθημερινότητας που κάποιοι αγνοούν ότι υπάρχει. 

Πίνακας: "Swinging" (1925) του Wassily Kandinsky

Μουσική: Peter Gundry, Goëtia

Χορεύουν: Βάσια Βολικάκη, Δήμητρα Λέζη, Πέννυ Μιχαλάκου, Αριάννα  Πολύζου

2.  IRAIMA 

Είμαι η Iraima, και χορεύω κάθε βράδυ στην prastonata, στην μεγάλη μάζωξη που κάνει ο λαός μου γύρω από την φωτιά, κατά την διάρκεια της οποίας λέμε ιστορίες για την ζωή και το παρελθόν μας με τραγούδι και χορό. Ο χορός είναι η ζωή μου, η έκφρασή μου, η ελευθερία μου. Ο χορός με ορίζει και γεννά από μέσα μου την δύναμη της θηλυκότητάς μου. Σας τον προσφέρω για απόψε, λοιπόν. Βάλ'τε τα πιο πλουμιστά, χρωματιστά σας ρούχα, κι ελάτε μαζί μου. Μην ντρέπεστε και μην φοβάστε...αφήστε το ντέφι μου να σας συνεπάρει!

Πίνακας: "Gypsy Woman", από τον Fred Caputi

Τραγούδι: "Arrinconamela" - Flamenco Pacifico

Χορογράφος: Αριάννα Πολύζου

Χορεύει: Αριάννα Πολύζου

3.  Shapes in Water

Από πελώρια και συντριπτικά κύματα σε γαλήνιες λίμνες, ποτάμια και πισίνες οι καλλιτέχνες από πάντα ασκούσαν έμπνευση για τα έργα τους από τις διαφορετικές ουσίες του νερού. Ακόμα και πίνακες που δεν σχετίζονται άμεσα με το νερό παρουσιάζουν σχήματα και σώματα με καμπύλες που θυμίζουν κυματισμούς. Με αφορμή τους δύο πίνακες, η χορογραφία αυτή παρουσιάζει τις διάφορες “διαθέσεις” της θάλασσας, από το γαλήνιο ανεβοκατέβασμα της μέχρι το φουρτουνιασμένο ανακάτεμα της.

Σύλληψη – Χορογραφία: Κοντζιλα Ελένη, Φανή Ποζίδη (σε συνεργασία με τις μαθήτριες)

Χορεύουν: Δήμα Μπρισίλντα, Θαλασσινού Ηλιάνα, Ορφανού Σοφία, Τσεμπέλη Δέσποινα, Ψωμά Άλκηστις,

Μουσικη: Salt Womb – Ori Lichtik

4.  STARRY, STARRY NIGHT

Be clearly aware of the stars and infinity on high. Then life seems almost enchanted after all.’’

Πίνακας: Vincent Van Gogh

Χορογραφία: Βάσια Βολικάκη 

Χορευτές : Αριάννα Πολύζου - Βάσια Βολικάκη 

5. Η ΕΜΜΟΝΉ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

 Εμμένω εδώ, σημαίνει ότι επιμένω σε μια  επιλεκτική εικόνα του παρελθόντος μου φέρνοντας στη θύμησή μου μια εμπειρία, μια ανάμνηση από το παρελθόν. Πολλοί άνθρωποι  είναι έρμαια του παρελθόντος τους και γυρνάνε πολλές φορές, ξανά και ξανά σε αναμνηστικές εμπειρίες που μπορεί άλλοτε να τους πονάνε κι άλλοτε να τους μπερδεύουν. Εμμένουν όμως σε αυτές τις στιγμές λες και σταμάτησε ο χρόνος σε εκείνα τα καταραμένα ή ευλογημένα λεπτά της ώρας. Ο αληθινός χρόνος δεν βρίσκεται στα ρολόγια που φοράμε, που αντικρίζουμε στους τοίχους των σπιτιών μας ή των γραφείων μας. Δείτε πώς αναπτύσσομαι, πώς εξελίσσομαι, δείτε το βρέφος, το κορίτσι, την έφηβη, τη γυναίκα και μάνα και τέλος τα γηρατειά μου. Όμως… δεν θέλω να γεράσω! Θέλω να παραμείνω παιδί, να ξαναγεννηθώ, γιατί… τα πραγματικά ρολόγια είναι εκείνα που υπάρχουν μέσα μας.

Πίνακας: ¨Η εμμονή της μνήμης¨ από τον Salvador Dali

Τραγούδι: ¨It’s time for us - Love Theme From Romeo & Juliet¨  - Nino Rota

Χορογράφος: Πέννυ Μιχαλάκου

Χορεύει: Πέννυ Μιχαλάκου

6.  Η ΡΟΥΤΙΝΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ

Η ζωή πλέον μοιάζει μονότονη, μία γκρίζα, απαράλλακτη, σχεδόν ακίνητη εικόνα. Αν ήταν ήχος, θα ήταν "χιόνια" στην οθόνη της τηλεόρασης. Αν ήταν μυρωδιά, θα ήταν αυτή ενός τσιγάρου που μόλις έχει σβήσει στο τασάκι. Αν ήταν γεύση, θα ήταν η γουλιά από ένα φλιτζάνι πικρού, χλιαρού καφέ. Αν ήταν συχνότητα, θα ήταν μια αυτιστική επανάληψη. Όλα ίδια, συνέχεια. Κι όλα γράφουν πάνω στο σώμα μας με διαφορετικά μελάνια.

Κείμενο: "Η ρουτίνα της καθημερινότητας", από το βιβλίο "Το Κενό" της Γεωργίας Τσουκαλοχωρίτη

Χορογράφος: Μαργαρίτα Φωτάκη, Ελίνα Μαυροπούλου, Αριάννα Πολύζου

Χορεύουν: Αριάννα Πολύζου, Πέννυ Μιχαλάκου, Δήμητρα Λέζη, Δέσποινα Τσεμπέλη

7. ΜΑΝΙΑΤΙΣΣΕΣ

Είμαστε όλες εκείνη. Η κόρη, η εργαζόμενη, η μάνα, η φοιτήτρια, η γιαγιά, η λεσβία, η χήρα, η εγγονή, η μαθήτρια, η τρανς, η άνεργη, η ναρκομανής, η ξαδέρφη, η νοικοκυρά, η πρόσφυγας. Κι εκείνη είναι όλες εμείς. Ένα άγαλμα, ένα ταξίδι στον χρόνο και μία νέα στάση του μετρό μας έχουν φέρει όλες εδώ. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, βιώνουμε κάτι κοινό. Ζητάμε ορατότητα γι' αυτό το κοινό βίωμα, και κανείς ποτέ δεν μας την δίνει. Έτσι επαναστατούμε, πολεμάμε ενάντια σε κάθε τι που μας καταπιέζει και μας καταπνίγει. Η ελπίδα μας θα είναι ο φάρος που θα φωτίζει τον δρόμο μας. Ήρθε η ώρα να ακουστούμε... 

Άγαλμα: "Ηρωίδα Μανιάτισσα", από την Ένωση Απανταχού Μανιατών "Η ΜΑΝΗ"

Τραγούδι: "Echoes" - Villagers of Ioannina City

Χορογράφος: Αριάννα Πολύζου

Χορεύουν: Μπρισίλντα Δήμα, Δήμητρα Λέζη, Σόνια Ορφανού, Δέσποινα Τσεμπέλη, Άλκηστις Ψωμάκη

8.  Ridinedha

"Άσπρο το στήθος σου

και τα φτερά σου μαύρα,

στο χρώμα της θάλασσας η ράχη σου,

στα δυο χωρισμένη η ουρά σου.

 

Στέκομαι μπρος στη θάλασσα

και σε κοιτώ ξανά,

λίγο που γέρνεις, λίγο ανεβαίνεις

κι ίσα που αγγίζεις το νερό."

Χορογραφία: Κόντζιλα Ελένη 

Χορεύουν: Μπρισίλντα Δήμα, Ηλιάννα Θαλασσινού, Πένυ Μιχαλάκου, Σόνια Ορφανού, Αριάννα Πολύζου, Άλκηστις Ψωμά.

9. Βίντεο από εργασίες των σοιυδαστ

10. ΟΦΗΛΙΑ

Χρώματα, λουλούδια, το νερό ενός ποταμού και μία 19χρονη κοπέλα ήταν τα υλικά που χρησιμοποίησε ο Μιλέ για να ζωγραφίσει την "Οφηλία" του. Μία τραγική ιστορία αντλημένη από τον σαιξπηρικό "Άμλετ", με εξίσου τραγικές απολήξεις και στην πραγματική ζωή του μοντέλου, Elisabeth Siddal που πόζαρε μέσα σε μία παγωμένη μπανιέρα για την δημιουργία του πίνακα, με αποτέλεσμα την πνευμονία, το λάβδανο και τον επικείμενο εθισμό της, που την οδήγησε στην αυτοκτονία. Η ανατριχιαστική προοικονομία εντοπίζεται στον λαιμό του μοντέλου, αν κανείς κοιτάξει προσεκτικά τον πίνακα: οι βιολέτες συμβολίζουν την πίστη, την αγνότητα, και τον θάνατο των νέων..

Πίνακας: "Ophelia", από τον John Everett Millais

Χορογράφος: Tάνυα - Κωνσταντίνα Βασδάρη, με την συμβολή των Πέννυ Μιχαλάκου και Αριάννα Πολύζου

Χορεύουν: Μπρισίλντα Δήμα, Ηλιάνα Θαλασσινού, Δήμητρα Λέζη, Πέννυ Μιχαλάκου, Σόνια Ορφανού,  Αριάννα Πολύζου, Δέσποινα Τσεμπέλη, Άλκηστις Ψωμάκη

ΙΕΚ Εφαρμοσμένες Τέχνες Χορού

https://www.iek-enosi.gr/xoros